- διαδότης
- ο (Α διαδότης)νεοελλ.ο διαδοσίαςαρχ.υπάλληλος επιφορτισμένος να διανέμει στους στρατιώτες είδη.[ΕΤΥΜΟΛ. < διαδίδω. Η λ. με τη νεοελλ. σημ. μαρτυρείται από το 1894 στον Σπ. Μαυρογένη στην εφημερίδα Ακρόπολις].
Dictionary of Greek. 2013.
διαδότης
Look at other dictionaries:
давьць — ДАВЬЦ|Ь (17), А с. Дарователь, дающий: тиха бо давьцѩ любить б҃ъ. Изб 1076, 219; диѡнисъ же б҃ъ именовашесѩ въ елинехъ. ѹчитель пь˫аньствɤ и винѹ давець. КР 1284, 156г; Прмдр(с)ти наставниче и смыслу давче. несмыслены(м) казателю. и нищи(м)… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
διαδότω — διαδίδωμι pass on aor imperat act 3rd sg διαδότης distributor masc gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
